Brief aan de pendelaars van het Noordstation

Beste pendelaar,

Wij richten ons tot u, pendelaar naar onze open en multiculturele Brusselse stad, die dagelijks langskomt in het Noordstation. U, die reeds weken getuige is van de erbarmelijke omstandigheden waarin tientallen, misschien wel honderdtallen vluchtelingen in en rond het station trachten te (over)leven.

Dagelijks worden vele vluchtelingen opgepakt in en rond het Noordstation. Grote politieacties vorige week, waarbij met veel machtsvertoon mensen werden buiten gegooid uit de grote lege gangen en traphallen van het station, eindigden in tientallen arrestaties. Vluchtelingen die op zoek gaan naar een beter toekomst worden opgesloten in de gesloten centra van dit land. Ook de vluchtelingen in het omliggende Maximiliaanpark worden dagdagelijkse opgejaagd door de ordediensten. Elke poging van de vluchtelingen om zich te organiseren en samen te blijven wordt gebroken. Brusselaars die hun solidariteit komen betuigen door materiële hulp te brengen worden geregeld weggestuurd door de politie.

Het tafereel waar u elke ochtend en avond in het station mee geconfronteerd wordt, is één van de duidelijkste effecten van een falend migratiebeleid. Zelden zien we zo direct de gevolgen van de huidige migratiepolitiek. Minister Jambon zegt een tentenkamp zoals in Calais te willen vermijden, maar de enige reactie vanuit de Belgische overheid op de aankomst van deze vluchtelingen is repressie. Mensen worden gestigmatiseerd, opgejaagd, opgesloten en uitgewezen. Elk voorstel in de richting van een duurzame transit opvangplek in Brussel wordt door ministers Jambon en Francken van de tafel geveegd, en tegelijkertijd zet Europa met haar Frontex-acties in op het tegenhouden van vluchtelingen en migranten aan de zeegrenzen.

Veel van deze vluchtelingen willen inderdaad niet in België blijven om tal van redenen. Velen hebben kennissen en familie in Groot-Brittannië die hen kunnen helpen om hun toekomst op te bouwen.  Anderen hebben niet de nodige informatie over de asielprocedures in België. Moeten mensen ook niet het recht hebben om hun leven op te bouwen daar waar ze dat goed achten? De overheid moet inzetten op een open opvangplek waar deze mensen terechtkunnen zonder gepushed te worden in een asielprocedure of zogezegde “vrijwillige terugkeer”. Waar ze de juiste informatie krijgen in alle rust en zonder te moeten overleven. Dat zou een beter antwoord zijn op deze humanitaire noodsituatie, in plaats van de repressieve ontradingspolitiek van onze regering die onder het motto ‘hoe slechter we ze behandelen, hoe sneller ze zullen vertrekken’.

Weet dat uw welzijn als pendelaar wordt gebruikt en misbruikt in de argumentatie van minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon en de politiediensten om deze buitensporige repressiemaatregelen te legitimeren.

Wij willen een Brussel dat openstaat voor mensen, een gastvrij Brussel waar mensen zich vrij kunnen bewegen. België en Brussel kunnen en moeten vluchtelingen opvangen. Ons en uw land, onze en uw stad zijn daartoe niet alleen verplicht volgens de Conventie van Genève, wij kunnen dit ook aan! Ook u kan een verschil maken. Betuig uw solidariteit, sla een babbel met de vluchtelingen en migranten zelf, help mee met de vele organisaties en groepen die concrete hulp organiseren. Maar vooral : laat uw stem horen aan de politici!

De medewerkers van het Huis Voyaach – Kruispunt van initiatieven van en voor migranten zonder wettig verblijfinfo@voyaach.be